Mud, mud, glorious mud

Een heerlijke wandeling bij Harty Ferry naar Hollowshore, waar Janet en Doug altijd hun boot hadden liggen

Daarna naar Janet en Doug, die ons mee uit namen voor een fantastische lunch

Ramsholt Arms

We staan met het busje aan de Deben op de plaats waar Karel en ik (Francis)l in 1986 Janet en Doug hebben ontmoet. We lagen voor anker toen Doug kwam aangeroeid en in dat hele mooie Engels zei: "My wife and I will have some coffee at eleven o'clock and we wonder if you would like to join us" En dat werd het begin van een lange vriendschap.
Janet en Doug zijn dan ook de hoofdreden dat wij in Engeland zijn en we zullen ze dinsdag ontmoeten.

Hier dobberden beide boten aan mooring en begon de vriendschap

De roze pub: Ramsholt Arms, beroemd onder zeilers, waar we toen heerlijk geluncht hebben

East Coast Rivers

De eerste dag sneeuw en zon, de tweede dag regen en vandaag een stralende zon.

The East Coast Rivers, bij zeilers wel bekend. Een mooi gebied tussen de Thames en Lowestoft.
We zijn hier afzonderlijk geweest en ook één keer samen.
Vandaag hebben we gefietst langs de Deben, vooral rond Woodbridge. Francis was hier in 1986. Een leuke haven, die bij afgaand water een deel leegloopt, tot een dammetje boven water komt en de haven niet verder leeg loopt. De boten in de haven blijven drijven en de rivier buiten loopt verder leeg.
Erg enerverend en getuige de foto's op in het clubhuis en op internet gaat het regelmatig mis.

Woodbridge, een gezellig stadje

Bij afgaand water komt het water in de haven niet lager dan dit dammetje

Alle schepen blijven drijven, maar het duurt uren voor ze er weer uit kunnen

De rivier loopt verder leeg

Een heerlijke lunch in de pub hoort er natuurlijk ook bij.

Midden op de Noordzee

Wij zijn bezig aan een oversteek van Hoek van Holland naar Harwich. Het waait windkracht 6 tot 7 en we zitten net boven de boeg uit het raam te kijken naar de ondergaande zon. Straks gaan we lekker eten.
Je snapt het al, we zijn niet met Ran.

Het weer knapt op

Ruud controleert koers, snelheid en overig scheepvaartverkeer op de laptop (Scannernet.nl AIS live)

Druk is het niet

Restaurant in kerstsfeer

Bijna klaar

11-10-2012
Ran nadert haar voltooiing. De afgelopen weken hebben we samen de nieuwe windmolen geplaatst en aangesloten. Wat een weelde, deze maakt nog niet een kwart van de herrie die de oude windmolen maakte. Echt super.
Verder heeft Ruud alle navigatie apperatuur weer aangesloten, inclusief een nieuwe windmeter en Francis antislipplaten geplakt in de kuip. Gelukkig hadden we een aantal dagen mooi weer.



In werkelijkheid is de kleur mooier

Maar wat kost alles veel tijd. Nu nog allerlei kleine afwerk klusjes en vooral opruimen. Zouden we dan eindelijk kunnen varen?

Ran weer in Hoorn

Sinds gisteren (zo. 9-9-2012) zijn we weer in Hoorn. Eigenlijk zouden we zaterdag 1 sept. te water gaan, maar de woensdag ervoor, na het in elkaar zetten van de schroef, vonden we die niet zo lekker draaien. De schroef is al 21 jaar oud en een beetje te veel versleten, dus hakten we de knoop door en via Andijk Scheepstechniek werd er een nieuw besteld, die 6 dagen later aankwam.

Na een half uurtje puzzelen zag hij er zo uit:

Uiteindelijk konden we vrijdag 7 september te water. Het was een mooi moment toen Ran eindelijk na 4 maanden de loods uit gereden werd.

Het zetten van de mast, waar we nogal tegenop zagen, ging heel erg goed en vrijdagavond was Ran weer kompleet.
Als iemand ooit een goede plek zoekt om de wal op te gaan dan kunnen wij Watersportcentrum Andijk en Andijk Scheepstechniek van harte aanbevelen (nee, we worden niet gesponsord).

Zaterdag heerlijk voor anker gelegen bij Andijk om de mast verder te stellen en de zeilen erop te zetten, waarna we zondag naar Hoorn zijn gezeild. Een fantastisch weekend. Nu weten we weer waarvoor we het allemaal gedaan hebben.

Bijna klaar

Ran is er bijna klaar voor!

Finale

Eindelijk, Ran is geschilderd. Op 12 juli, 2 maanden nadat we in Andijk aangekomen zijn, waren de kuip, de kajuit en het dek klaar.

Daarna zijn we aan de romp begonnen en gisteren is de laatste (3e) laag verf erop gegaan Het was een hele grote klus, maar we zijn erg tevreden over het resultaat. Alleen het onderwaterschip moet nog in de anti-fouling, maar dat is een eitje vergeleken bij wat we al gedaan hebben.

Nu kunnen we al het beslag weer gaan monteren en krijgt de motor nog een goede beurt. Zodra Ran weer "waterdicht"is, van boven en van onderen, gaan we te water, dan de mast erop en naar Hoorn, waar we dan de laatste klussen zullen doen, zodat we weer kunnen zeilen.
Voor de echte die-hards staan er nog een paar extra foto's op Picasa, te zien door op de link te klikken "Diavoorstelling groot onderhoud"

Voortgang

We zijn nu 7 weken bezig, waarvan 5 weken binnen in de loods van Andijk Scheepstechniek. Op dek hebben we het zware werk gehad. Geschuurd, geprimerd, geplamuurd en dat nog vele, vele malen, al het teak uit de kuip gehaald en ook daar deze voorbereidingen voor het schilderwerk gedaan.
Vorige week de eerste schilderwerkzaamheden verricht, waarna we het gevoel hebben eindelijk aan het opbouwen te zijn. We doen veel meer dan we van plan waren, maar voor het eerst staan we binnen en nemen dus de gelegenheid waar om alles goed aan te pakken.
Als  bovenop klaar is (verwachting eind van de week) dan gaan we de romp voorbereiden voor het schilderwerk. Als laatste het onderwaterschip. Tussendoor wordt de schroefas bekeken en de motor uitgelijnd.
Alle beslag  monteren zal ook nog wel enige tijd vergen, dus van een reis naar Noorwegen zal geen sprake zijn, maar Ran ligt er straks wel mooi bij en klaar voor volgend jaar.
Natuurlijk gaan we in het najaar ook nog even lekker genieten, als de drukte op het water voorbij is.



En dan een lekker bakkie
Ruud heeft geen tijd meer om zich te scheren

 We zetten een paar foto's van de vorderingen op: Diavoorstelling Grootonderhoud

We wensen iedereen die wel vaart veel plezier en ook alle mensen die op een andere manier op vakantie zijn/gaan een fijne tijd,

Ruud en Francis

Groot onderhoud

Voor de mensen die zich afvragen waar wij uithangen ................, wij zijn in Andijk.
Ran staat in de hal van Andijk Scheepstechniek en wij pakken haar eens goed aan.
Ze wordt helemaal geschilderd en krijgt nieuwe antislip bekleding in de kuip, een nieuwe windset in de mast, een nieuwe windmolen voor de energie, nieuwe luchthappers en nog veel meer.
Zo moeten we er de komende jaren tegen kunnen en lekker kunnen gaan varen.
We werken al 5 weken lang 7 dagen in de week van ongeveer 9:30 uur tot ongeveer 19:00 uur, dus Ran moetzo  wel héél mooi worden.
Als we weer wat meer puf hebben zullen we wat foto's op het blog zetten.

Groetjes,
Francis en Ruud

Weer thuis

We zijn weer veilig thuis en hebben een prima vlucht gehad, vooral van Beijing naar Amsterdam. Het was gedurende de hele vlucht (9.5 uur) licht en lange tijd ook wolkenloos. Vooral toen we over besneeuwde bergen gingen hadden we een prachtig uitzicht.

Ergens boven Rusland (de laatste foto's zijn toegevoegd aan de Diavoorstelling)

De man die bij het raam zat had een andere plaats aangeboden gekregen, zodat wij drie stoelen met z'n tweeën hadden en ook goed naar buiten konden kijken.
Bij aankomst op Schiphol waren de twee zusters en zwagers van Francis en vrienden Han en Hil als ontvangst commitee en dat is heel gezellig.
We danken iedereen voor de belangstelling en de reacties.

Als we weer met Ran weggaan, dan beginnen we weer met dit Blog.

Lieve groet,
Ruud en Francis

Dat was het dan

Morgen, zaterdag 31 maart, vliegen we terug en omdat we met de tijd meevliegen komen we de volgende dag, zondag 1 april, al aan. Evengoed zijn we 33 uur onderweg.
We kijken terug op een hele mooie reis, in een prachtig land met hele vriendelijke mensen.

Ons laatste "ankerplekje" met uitzicht op de Tasman Bay

Terug bij Tasman Bay

We zijn van de westkust doorgestoken naar Tasman Bay. Vandaag (25 maart) hebben we in het Abel Tasman National Park (W-kant van Tasman Bay) een prachtige wandeling gemaakt langs de kust, met uitzicht op schitterende baaien met bijna witte stranden en aan de overkant van de baai Nelson, waar onze rondreis dinsdag ten einde zal zijn.
Op de terugweg naar onze overnachtingsplaats zijn we nog even gaan kijken naar een beroemde rots: Split Apple Rock:

Deze rots lijkt inderdaad op een gespleten appel.
Verder zijn er hier nog hele mooie grotten uitgesleten. Foto's daarvan staan weer in: Diavoorstelling Zuid Eiland NZ

Cape Foulwind

Je zal het niet geloven, maar we zitten in de kroeg.
We hebben heerlijke dagen langs de westkust, genieten van mooie golven, mooie stranden, grotten, een blauwe zee, leuke ontmoetingen en héél mooi weer.
We kregen gerookte vis van een buurman camper (de enige andere camper) en hadden een leuke avond met ze.

Meer foto's.....je weet het wel

Daarna stonden we op een mooie plek aan een rivier tegenover het strand, waar het leger met een helikoter een wietplantage opgerold had en de bijbehorende politieagent wilde niet geloven dat wij als Nederlanders nog nooit wietplanten hebben gezien.
Nu staan we op een gratis plek naast de Taverne, maar dan wordt het wel gewaardeerd als je iets nuttigt en wij combineren het nuttige met het aangename door hier te eten.

Kanoën in de lagune

Vandaag, 16 maart, loopt om 6.50 uur de wekker af. We hebben niet echt zin om op te staan want het is nog donker, maar om 7.15 uur schemert het al en wordt het aantrekkelijker. De rugzak is al ingepakt en het brood al gesmeerd. Klokslag 8 uur staan we bij de kanoverhuurder voor de deur. Ze zijn net open. We zijn zo vroeg vanwege het tij. We gaan kanoën in een lagune, die gevormd is door verschillende riviertjes die de zee instromen en de zee die bij ieder hoogwater naar binnen stroomt.
Na wat uitleg en het verstrekken van de spullen zijn we om 8.40 uur onderweg. Lekker met z'n tweeën en verder is er niemand op het water. Eerst een eind door de lagune tegen de nu nog zwakke stroom in, met een prachtig uitzicht op de de besneeuwde bergtoppen in de verte. Later varen we een riviertje op dat door het bos kronkelt en via weer een ander riviertje, waar het zo ondiep is dat Ruud eruit moet (Francis mag blijven zitten)


Meer foto's in Diavoorstelling Zuid Eiland NZ



komen we weer terug in de lagune.
De weg terug gaat met wind en stroom mee bijna vanzelf en we laten ons geregeld zomaar drijven om te genieten van de geluiden om ons heen.
Het was een schitterende tocht met prachtig weer. Voor Ruud was het z'n eerste kano ervaring en Francis is erg blij dat hij het ook leuk vindt.

Hot Pools

Bij het helikopter uitstapje kregen we gratis (nou ja, wat is gratis op zo'n bedrag) een bezoek aan de Glacier Hot Pools. Het is mooi weer en nadat we een wasje gedaan hebben (want hier is water voor handen) gaan we naar de Hot Pools, die op loop afstand van onze staplaats zijn.
Het is geen mineraal water, maar gletsjer water dat ondergronds opgewarmd wordt. Het is héél stil en we kunnen met iedereen een praatje maken. Heel gezellig.

Er zijn drie van dit soort "Pools", 36, 38 en 40 graden

Een dag met een WIT randje

We hebben OP de gletsjer gelopen. Met een helicopter vanuit de vallei naar de gletsjer en daar twee uur lang gelopen. Het was GEWELDIG!!!!!!!!
De foto's spreken voor zich, hier alvast één:

en de rest kan je weer zien door op Diavoorstelling Zuid Eiland NZ te klicken. Je kan daar trouwens kiezen hoelang je een foto wilt zien.

Fox Glacier

Vanmorgen werd het langzaam steeds mooier weer. Op de plek waar we stonden kwam een lokale boer een praatje maken en hebben we weer veel gehoord over hoe het is om hier te leven. Dat gebeurt vaak, dat Nieuw Zeelanders, zomaar uit belangstelling een praatje komen maken.
Vanmiddag naar de gletsjer gelopen. Ook hier is de uitloper van de gletsjer, waar je naartoe kan lopen, heel smerig, maar wel mooi om te zien.

Fox Glacier 11 maart

Na Queenstown rijden we een schitterende route, door bergen met alle nuances van goudgeel, groen en bruin, langs meren die dankzij het mooie weer hel blauw afsteken bij de omringende bergen. 's Middags eindigen we aan Lake Wanaka, waar we heerlijk in de zon aan de water zitten (gewapend tegen de vele zandvliegen).

Prachtig uitzicht. Kijk voor de mooie foto's bij Diavoorstelling Zuid Eiland NZ

Zaterdag 10 maart voert de route o.a. langs een mooie waterval en dan naar de kust. Altijd heerlijk, om de zee weer te zien, ook al is het inmiddels grijs weer.
De afgelopen 24 regent het steeds, maar vanmiddag moet het opklaren en hierna wordt het een paar dagen goed weer.
We gaan de gletsjers hier bekijken. Hopelijk kunnen we jullie daar binnenkort mooie foto's van laten zien.

Queenstown

Na een dagje motregen is het weer heerlijk weer. We staan aan een meer net buiten Queenstown.

Na een miezerige dag worden we wakker met dit uitzicht

Een dag met een gouden randje

Zaterdag 3 maart rijden we naar Fiordland. De regen trekt weg en we weten dat het morgen (zondag 4 maart) een mooie zonnige dag gaat worden, terwijl het in Fiordland 200 dg per jaar regent. In Manapouri proberen we dus of we zondag nog meekunnen met een cruise naar Doubtful Sound, de mooiste fjord. We willen met een cruise mee die alleen met kleine groepen gaat, maar die is vol en ze verwijzen ons naar de andere organisatie die met groepen van 120 personen gaat. We halen wel de folder, maar boeken niet. 's Avonds bekijken we het weer nog een keer en moeten zeker tot woensdag wachten, als we zondag niet gaan. We besluiten dus dan maar met de masale cruise te gaan. Hoe anders pakt dat uit. We staan al om 7.50 uur voor de deur om een ticket te kopen. De cruise is vol en ze hebben besloten tot een extra vaart. Deze vertrekt om 11.30 uur, dus tijdens ons ontbijt en de koffie kunnen we alle bedrijvigheid bekijken. En wat treffen wij het!!!!!!!!! De extra cruise heeft slechts 18 passagiers en omdat hij later vertrekt hebben we warmer weer en zitten de hele dag buiten op het bovendek. Eerst varen we een uur over lake Manapouri, dat prachtig is. Daarna gaan we aan land bij electriciteitscentrale. Deze is 200 meter onder de grond gebouwd. De pijpen waar het water door stroomt gaan dus door een tunnel 200 m naar beneden, terwijl wij met de bus door een tunnel van 2 km naar benden gaan voor een bezoek aan de centrale. We krijgen er uitleg bij. Er gaat 510000 liter per seconde door de centrale. Het electra gaat voor 85% via 155km lange kabels naar Bluff, waar een aluminium fabriek staat, de rest is voor algemeen gebruik. In 1972 is er een nieuw type turbine in gebruik genomen, genaamd: Francis.
Daarna rijden we in een uur over de bergen naar Deep Cove, waar het water uit de centrale na twee 9 km lange tunnels in de Doubtful Sound stroomt. Bovenop de berg is het zicht op de Sound schitterend. Beneden in Deep Cove komt de grote catamaran net aan. Er gaan 120 mensen van boord en wij met ons achtienen aan boord. Riant zitten we met z'n allen op het bovendek, terwijl de twee dekken daaronder leeg zijn. Niemand staat iemand in de weg, we kunnen alles zien, fotograferen en in ons opnemen.
Doubtful Sound is 40km lang en eindigt in de Tasman Zee.

Doubtful Sound vanaf de bergpas gezien. Veel meer foto's in Diavoorstelling Zuid Eiland NZ

Als we daar aankomen staat er een behoorlijke deining en de boot rolt aardig. We zien er zeehonden op een eiland liggen en de zee mooi breken op de rotsen.
Op de terugweg vliegen er een paar Albatrossen achter de boot, zien we Bottlenose dolfijnen springen, een paar pinguins zwemmen en ........ één zeiljacht. Voor de kenners even raden, wat voor type boot denken jullie?
Jawel, een JOSHUA (zelfde type als de vorige Ran), als dat geen toeval is.
We gaan nog een paar zijarmen in en de schipper zet een even de motoren en alles wat geluid maakt (ook de passagiers worden verzocht niet te lopen) uit voor, zoals hij dat noemt "the Sound of Silence". Het is nog steeds fantastisch weer en de zon, die al aardig daalt geeft een prachtig licht over de bergen.
Terug in Deep Cove weer een uurtje in de bus en na een uur over het meer, waarbij Ruud en ik nog de enige zijn die buiten op het bovendek zitten, zijn we om 19.45 uur terug bij de auto en kijken we terug op een dag met een Gouden Randje.

Reacties

We vinden het héél erg leuk dat jullie reageren op ons weblog, maar we willen ook graag weten WIE dat is geweest. De afgelopen dagen hebben er twee mensen gereageerd zonder naam en we zijn zó benieuwd wie dat zijn geweest.

Invercargill

Vandaag, 2 maart, zijn we in Invercargill aangekomen. Het is wat regenachtig weer de laatste dagen, maar tussendoor toch nog mooie dingen gezien. Hier in Invercargill gaan we naar een museum, want vandaag wil het niet droog worden.

Meer foto's in de Diavoorstelling Zuid Eiland NZ

Hill View



Kevin and Susan, thank you for your hospitality. If you want to see more pictures click at "Diavoorstelling Zuid Eiland NZ

Gisteravond kwamen we opeens deze kleine camping tegen. Deze gastvrije mensen zijn hier 1,5 jaar geleden komen wonen en doen alles zo'n beetje zelf. De camping ligt mooi en rustig en je kan er ontbijten, douchen, eieren kopen en wassen.

Pinguin Paparazzi

Als ware Paparazzi hebben we ons 2 uur verschanst in een gluurhut om uiteindelijk een glimp op te vangen van 2 pinguin jongen en één volwassene, die aan land kwam en direct een zeehond achter zich aan kreeg:


Meer foto's in de Diavoorstelling Zuid Eiland NZ

27 februari 2012

We zijn op weg naar de Z-kust en doen het rustig aan. We boffen ontzettend met het weer, want we kwamen mensen tegen die de afgelopen dagen van de W-kust naar de O-kust zijn gereden en alleen maar regen hebben gehad. Wij hebben heerlijk weer. In de loop van de nacht wordt het bewolkt, de ochtend begint dan een beetje grijs, maar iedere dag is het om ongeveer 10 uur al weer prachtig weer en dat blijft zo tot middernacht, zodat we een schitterende sterrenhemel hebben als we naar bed gaan.

Deze steiger steekt een eindje het meer in, waardoor we lekker in de wind zitten en geen last hebben van zandvliegen

We rijden de hele route langs de rivier Clutha, dat is de grootste rivier van Nieuw Zeeland, met een zeer afwisselend, maar altijd mooi, landschap. Er zit ook een dam in met een hele grote energie centrale, die samen met een centrale verderop in de rivier, voor 10% van alle Nieuw Zeelandse energie zorgt.

Er zijn mensen die vragen of we wel terug komen. Ja hoor we komen terug, maar we kunnen ons heel goed voorstellen dat we hier misschien ooit wel eens een jaartje zouden willen rondrijden.

Nog één keer Mount Cook

Jullie zullen er misschien wel genoeg van hebben, maar wij nog steeds niet.Vandaag een, voor ons doen, lange wandeling gemaakt (5 uur incl. lunch) door het gletsjerdal.
De gletsjer heeft een hoge Morenenwal gemaakt en daarlangs, en later er bovenop, loopt een pad.
Het traject stijgt ruim 300 meter en loopt af en toe moeilijk omdat je over grote keien moet lopen.
Het was stralend weer en het uitzicht was prachtig, vooral toen we bovenop de wal liepen en de hele gletsjer konden zien.

Hier zie je echt dat een gletsjer "stroomt", deze met slechts 60 m per jaar

Morgen gaan we weer verder, dus we zullen jullie niet langer vermoeien met Mount Cook, maar wij nemen met weemoed afscheid.

Mount Cook

In de Lonely Planet staat dat slechts weinig mensen Mount Cook (3754 m hoog) zelf zien, omdat hij de meeste tijd in de wolken hangt en zij slechts één dag uittrekken om hem te zien. Wij hebben dan ook een paar dagen uitgetrokken om te proberen hem te zien. Vanochtend, toen we het bericht hiervoor op het blog zette, was de hele berg nog in een regenwolk gehuld. We besloten er toch alvast heen te rijden in de hoop dat het vandaag of morgen helder zou worden. Naar mate we dichterbij kwamen werd het steeds mooier weer en uiteindelijk werd het een GEWELDIGE dag. We zagen de hoogste toppen, zijn naar boven geklommen om de gletsjer te zien, zijn naar het gletsjermeer gelopen, hebben ijs meegnomen voor een koude borrel en hebben een pracht plekje in het dal gevonden (tip van Corri en Willem) voor de nacht.

De hoogste berg van Nieuw Zeeland, Mount Cook is 3754m hoog

Helaas kunnen we het met foto's nooit zo mooi laten zien als het in werkelijkheid is, maar we hebben ons best gedaan. Zie de "Diavoorstelling Zuid Eiland NZ"

Lust u konijn?

Nog 50 km te rijden en dan staan we aan de voet van Mount Cook. De route hierheen is heel bijzonder. Je rijdt door een soort maanlandschap, met in de verte de Zuidelijke Alpen.
Eerst kom je langs Lake Tekapo en vandaar is er een kanaal gemaakt naar Lake Pukaki. Dat is een raar gezicht, de Hoofdvaart in Nieuw Zeeland. Het water uit het kanaal wordt aan het einde gebruikt in een waterkrachtcentrale. In het kanaal ligt een zalmkwekerij, waar we heerlijke gerookte zalm kopen.
Aan het einde van het kanaal, vlak voor het water de pijpleidingen in gaat, staan veel vissers. Je kan per dag een vergunning kopen, om ontsnapte zalmen te vangen.
We hebben twee nachten aan de rand Lake Pukaki gestaan. Een helder blauw meer met de kale bergen aan de overkant.

Een pracht plek aan Lake Pukaki

Als we aankomen staat er al een caravan met Nieuw Zeelanders. We maken een praatje en de man vraagt of we konijn lusten. Ja dus. "Ok, want ik ga zo jagen, dus dan schiet ik er voor jullie ook wel één". Ruud meldt nog dat hij wel vissen kan schoonmaken, maar geen konijnen kan villen, maar dat is geen probleem. Een uur later zien we hem terugkomen met een konijn en dat is voor ons. Ruud kijkt goed hoe het gevild wordt, maar of hij het nu de volgende keer zelf kan?
's Nachts heel veel regen en harde wind en het weerbericht voorspelt de hele dag regen, maar ondanks dat wordt het een mooie dag, alleen aan de overkant van het meer zien we het boven de bergen de hele dag regenen.
We maken een wandeling naar een hoog punt en kunnen het hele meer over kijken (30 km lang) en zien in de verte de gletsjer rivier in het meer stromen, maar Mount Cook blijft in de wolken. Ruud haalt water uit de rivier en omdat we inmiddels helemaal alleen staan nemen we een heerlijk douche m.b.v. de douchezak.

22-02-12

We gaan nu richting Mount Cook en de Tasman Gletsjer.
Het kan zijn dat we een paar dagen niets van ons kunnen laten horen, maar daarna zullen we weer laten weten hoe het was.

Lieve groet,
Ruud en Francis

Ashburton

21-02-12
De afgelopen dagen zijn we door een geweldig gebied gereden en gewandeld. Heel anders dan we tot nu toe gezien hebben. De bergen zijn hier stijl en hoog en veel gravel hellingen die voor 50% onbegroeid zijn. De kleuren zijn heel bijzonder en omdat je door een breed dal rijdt is het uitzicht groots.
We hebben aan twee verschillende meren gestaan. Bij de eerste doen we de was met water uit het meer en als die hangt proberen we rond het meer te lopen. Dat gaat niet omdat halverwege de bomen helemaal over het water hangen, maar het is evengoed een mooie wandeling.
De volgende dag gaan we eerst naar Cave Stream, een plek waar een rivier een stuk ondergronds stroomt. De grot is zover uitgesleten dat je er ook doorheen kunt lopen/kruipen, maar dan wel tot je middel in het water. Geen haar op Francis' hoofd die er aan denkt om dit te gaan doen. Van een foto met twee kruipende mensen door een nauwe spleet krijgt Francis al claustrofobie en Ruud staat ook niet te trappelen. Kennelijk is het goed te doen, want er zijn genoeg mensen die er wel in gaan en die komen er allemaal (voor zover wij kunnen zien) aan de andere kant weer uit.
Wij lopen/klauteren wel naar de uitgang en de ingang en zijn er een héél klein stukje ingegaan. Wel mooi.

Meer foto's op diavoorstelling Zuid Eiland

Aan het tweede meer staan we op de oever (gravel strand) die gewoonlijk onder water staat, maar het waterpeil was erg laag. Ook hier deon we een poging  om het meer heen te lopen, maar na iedere landpunt komt er een nieuwe, zodat we niet kunnen overzien hoe ver het uiteindelijk is, dus gaan we op tijd terug.
Het weer is heerlijk. Een lekker windje en bovendien zitten we op ongeveer 800 meter hoogte, zodat het niet te warm is.
Als we dit soort gebieden door gaan hebben we geen internet (ook geen telefoon) ontvangst, dus af en toe moeten jullie wat langer wachten op bericht van ons.

Hanmer Springs

15-02-2012
Na één dag regen is het weer opgeklaard, alhoewel we flink mazzel hebben, want hier in Hanmer Spring heeft het een week geregend en is dit weer de eerste mooie dag.
Het werd weer eens tijd voor een bad en dat hebben we dan maar meteen goed gedaan, door 3 uur in thermale baden door te brengen. Het eerste bad is 28 graden en dat loopt op tot 42 graden.

Er zijn wel 10 verschillnde baden, met verschillende temperaturen en massage stralen

Kaikoura

Gisteren langs de kust van Picton naar Kaikoura gereden. Prachtige route, maar meer verkeer dan ons lief is en ze rijden in onze ogen héél hard, dus we zijn blij dat we hier van die weg af kunnen.
Gistermorgen nog een wandeling door een soort Waddengebied, dat nog zelden onder water komt, gemaakt. Deze keer dus op geheel vlak terrein. Langs de "snelweg" zagen en roken we een zeehondenkolonie.

Vanaf nu gaan de foto's naar Diavoorstelling Zuid Eiland

Vandaag voor het eerst een druilerige dag. We hadden gehoopt hier walvissen te kunnen zien, maar er is nu totaal geen zicht, dus staan we aan het water en ontbijten hier uitgebreid. Vanmiddag zal het weer opklaren en gaan we hier nog even rondkijken, daarna richting de "Alpen". Omdat het mooie routes zijn zullen we twee keer het Zuid Eiland dwars door steken. Van hier (Kaikoura=O-kust) naar Greymouth (W-kust) en dan via Arthur's Pass weer naar de O-kant, richting Christchurch. (Dit voor mensen die op de kaart kijken waar wij zijn, zoals bijv. Ineke).
We zien dat er veel op onze site gekeken wordt, dus dat maakt het heel leuk om hem goed bij te houden.

Lieve groetjes,
Ruud en Francis

Zuid Eiland

12-02-2012
We zijn nu echt op weg, langs de O-kust, naar Wellington, om over te steken naar het Zuid Eiland. Dat betekent, voor ons doen, veel in de auto zitten, maar we nemen wel de tijd om ontbijt, koffie en lunch op mooie plekje te doen. Voor de lunch hadden we een héél mooi plekje, helemaal voor ons alleen. Je had er wel een 4-wheel-drive voor nodig en gelukkig hebben we die (te leen).

14-02-2012
Bij jullie is het nog 13 februari, maar bij ons is het al 01.00 uur van de nieuwe dag (14/2). Wij zijn zojuist op het Zuid Eiland aangekomen. We hadden de veerboot om 20.45 uur en waren om 00.15 uur aan de overkant. Heel erg rustig op de boot om deze tijd.

Vanaf nu komen de foto's in een nieuw foto album "Zuid Eiland". Het eerste album Nieuw Zeeland blijft ook te bekijken.

Gisborne

11-2-2012
Gisteren heel mooi weer. We reden een mooie route langs de NO kust, waarbij we vele malen stopten, om te genieten van het intens blauwe water van de Pacific dat het zwarte strand op rolt.
Aan het einde van de dag komen we langs een hele mooie plek waar een paar campers staan van de club (New Zealand Motor Caravan Association) NZMCA, waar wij op aanraden van Corri en Willem ook lid van zijn. Deze club geeft een boek uit waar bijna alle plekken in staan waar je kunt overnachten, gratis, voor weinig geld of gewoon campings met alle faciliteiten. Degene waar wij langs rijden is een Low Cost Property, bij een particulier op zijn terrein. Dit keer dus aan The Bay of Plenty, echt heel mooi.
De eigenaar Daniel, een Maori, was vroeger bouwvakker en leeft nu op dit stukje land, waar hij alles in eigen beheer doet. Groente en fruit verbouwen, dieren houden en slachten, van 7 oude auto's één maken, vissen, en dus mini camping houder. 's Avond,s als hij de koe gaat melken, gaat Ruud kijken en een praatje maken. Twee uur later komt Ruud terug, weet alles en heeft een tas vol fruit mee.
De volgende ochtend gaat Daniel vroeg een Grayfish voor ons vangen en levert die gekookt bij ons af. Eén van de andere camper eigenaren komt ons allemaal mooie plekje wijzen en nog een andere komt ons perzikken brengen. Weer worden we getroffen door de vriendelijkheid van de Nieuw Zeelanders.
Vandaag eerst naar een mooie plek waar ook nog 4 MG's (zie foto) stonden. Henk, de broer van Ruud heeft 2 MG's gehad en is jaren lid geweest van de Ned. MG-car Club. Mooi om zo'n zelfde auto hier aan te treffen.

Daarna 200 km in grijs miezerig weer naar Gisborne. Staan nu in de tuin bij de fam. Houthuijzen. Geëmigreerde Nederlanders, maar we spreken onderling Engels.

Maori's en geisers

9-2-2012
We zijn vandaag naar Te Puia geweest, dat is een Maori centrum en er zijn geisers. We hebben daar 3,5 uur rondgelopen. Eerst naar een Maori dans/zang voorstelling geweest, wat erg mooi en indrukwekkend was,

daarna een rondleiding gehad. Gezien hoe Maori's hun traditionele "kleding" maken, hun houtsnijwerk e.d. Daarna naar de geisers. Deze hier spuiten 2 à 3 keer per uur. Het was heerlijk weer, we zijn lang blijven kijken en hebben nog rondgelopen langs de thermale bronnen, waar blubber pruttelt.

Rest v.d. foto's weer te zien op de Diavoorstelling NZ

Hot Water Beach

7-2-2012Vandaag, na een aantal bewolkte dagen, weer een zonnige dag met een heerlijk windje. Het is voor ons héél moeilijk voor te stellen dat Nederland zich opmaakt voor, misschien, een Elfstedentocht.
Wij waren vandaag op Hot Water Beach. Een mooi strand, waar je op één klein stukje bij laag water een kuil kan graven, die zich dan vult met heet bronwater. Op het hele stand geen mens te zien en dan op dat kleine stukje krioelt het ervan. Iedereen aan het graven en daarna erin liggen.

Je kan zoeken, maar wij liggen hier niet tussen

Op dit moment staan we op een heel mooi plekje aan het water (15 km N van Taranga). Er liggen boten aan een boei, er knippert boei, het is net of we voor anker liggen.
We gaan zo proberen nog wat foto's aan de diavoorstelling toe te voegen.
Allemaal sterkte met de kou en veel schaatsplezier voor als je dat gaat doen.

Coromandel

Het Antarctica "museum" was geen museum maar een belevenis. De hut van Scott op Antarctica was nagebouwd, er werden wat films vertoond van de reis van Scott en die van Shackleton, verder een aquarium met haaien en roggen die gevoerd werden en een flink aantal pinquins. Erg toeristisch, beetje kitch, maar toch ook wel leuk en informatief.
Het is hier een lang weekend vrij voor iedereen dus erg druk. In Auckland werd veel gezeild. Wij zijn door gegaan naar natuurgebied, waar we gisteren een lange wandeling hebben gemaakt, met veel bergje op, bergje af, maar wel mooi.

Nu zijn we op het schiereiland Coromandel, dat tegenover Auckland ligt. De meute is het eiland aan het verlaten, dus veel tegenliggers. Erg vermoeiend rijden voor Ruud, dus we stoppen er zo mee. Morgen verder.
Iedereen sterkte met de kou en voor de schaatsers véél plezier gewenst.

Auckland

Het is zaterdag 4 februari en we zijn in Auckland.
Gisteren waren we in Muwikai Beach, waar een Jan van Genten kolonie is. Op de rotsen zijn een paar vlakke delen waar honderden Jan van Genten zich voortplanten. De kleintjes waren er van alle leeftijden. Heel leuk om te zien.

Een Jan van Genten kolonie bij Muriwai Beach (meer foto's bij "Diavoorstelling NZ")

De kust daar is prachtig en de golven zijn er kennelijk goed voor surfers, want die waren er ook veel.
Hoog boven de zee hebben we overnacht bij particulieren op het terrein. Haar voorouders hebben ooit de Terra Nova, het schip waarmee Scott naar Antarctica ging, aan hem verkocht. Hun terrein heet dan ook Terra Nova, wat ook weer de naam is van de boot van Corri en Willem (die verkocht is). Zij zijn hier ook geweest.
Nu op naar het Antarctica museum,

Groetjes,
Ruud en Francis

31 Januari 2012

31-01-12
Het meest vreemde voor ons is:
1. dat het januari is, het voelt als zomer en dan denken wij in juli of augustus, dus als je de dan de datum moet noteren is het iedere keer weer vreemd dat het januari is
2. dat de zon hier wel in het oosten opkomt, maar dan via het noorden i.p.v. het zuiden naar het westen gaat
3. dat de maan van links naar rechts groeit, dus het eerste kwartier is hier een halve bol met de rechte kant rechts
Verder voelen we ons hier helemaal thuis. Iedereen is ontzettend aardig en het land is vriendelijk en ontzettend groen.
30 Januari een bijzondere weg, de "Forgotten World Highway", gereden. Erg mooi en af en toe waan je je in het oerwoud.We kwamen fietsers tegen, zwetend berg op, berg af. Toen we pauze hadden hebben we ze thee aangeboden. Het bleken Nederlanders te zijn!
Vandaag een stukje van een beroemde vulkaan, Mount Taranaki (oftewel Mount Egmont) beklommen. Het is hoogseizoen, maar we zijn geen sterveling tegen gekomen. We hadden voor de veiligheid kleren, eten, drinken, telefoon en GPS mee. Gelukkig niet nodig gehad, hoewel het op een gegeven moment wel helemaal dichttrok, maar we konden onze weg terug goed vinden.

Mount Taranaki in de avond zon (meer foto's in Diavoorstelling NZ)