Een dag met een gouden randje

Zaterdag 3 maart rijden we naar Fiordland. De regen trekt weg en we weten dat het morgen (zondag 4 maart) een mooie zonnige dag gaat worden, terwijl het in Fiordland 200 dg per jaar regent. In Manapouri proberen we dus of we zondag nog meekunnen met een cruise naar Doubtful Sound, de mooiste fjord. We willen met een cruise mee die alleen met kleine groepen gaat, maar die is vol en ze verwijzen ons naar de andere organisatie die met groepen van 120 personen gaat. We halen wel de folder, maar boeken niet. 's Avonds bekijken we het weer nog een keer en moeten zeker tot woensdag wachten, als we zondag niet gaan. We besluiten dus dan maar met de masale cruise te gaan. Hoe anders pakt dat uit. We staan al om 7.50 uur voor de deur om een ticket te kopen. De cruise is vol en ze hebben besloten tot een extra vaart. Deze vertrekt om 11.30 uur, dus tijdens ons ontbijt en de koffie kunnen we alle bedrijvigheid bekijken. En wat treffen wij het!!!!!!!!! De extra cruise heeft slechts 18 passagiers en omdat hij later vertrekt hebben we warmer weer en zitten de hele dag buiten op het bovendek. Eerst varen we een uur over lake Manapouri, dat prachtig is. Daarna gaan we aan land bij electriciteitscentrale. Deze is 200 meter onder de grond gebouwd. De pijpen waar het water door stroomt gaan dus door een tunnel 200 m naar beneden, terwijl wij met de bus door een tunnel van 2 km naar benden gaan voor een bezoek aan de centrale. We krijgen er uitleg bij. Er gaat 510000 liter per seconde door de centrale. Het electra gaat voor 85% via 155km lange kabels naar Bluff, waar een aluminium fabriek staat, de rest is voor algemeen gebruik. In 1972 is er een nieuw type turbine in gebruik genomen, genaamd: Francis.
Daarna rijden we in een uur over de bergen naar Deep Cove, waar het water uit de centrale na twee 9 km lange tunnels in de Doubtful Sound stroomt. Bovenop de berg is het zicht op de Sound schitterend. Beneden in Deep Cove komt de grote catamaran net aan. Er gaan 120 mensen van boord en wij met ons achtienen aan boord. Riant zitten we met z'n allen op het bovendek, terwijl de twee dekken daaronder leeg zijn. Niemand staat iemand in de weg, we kunnen alles zien, fotograferen en in ons opnemen.
Doubtful Sound is 40km lang en eindigt in de Tasman Zee.

Doubtful Sound vanaf de bergpas gezien. Veel meer foto's in Diavoorstelling Zuid Eiland NZ

Als we daar aankomen staat er een behoorlijke deining en de boot rolt aardig. We zien er zeehonden op een eiland liggen en de zee mooi breken op de rotsen.
Op de terugweg vliegen er een paar Albatrossen achter de boot, zien we Bottlenose dolfijnen springen, een paar pinguins zwemmen en ........ één zeiljacht. Voor de kenners even raden, wat voor type boot denken jullie?
Jawel, een JOSHUA (zelfde type als de vorige Ran), als dat geen toeval is.
We gaan nog een paar zijarmen in en de schipper zet een even de motoren en alles wat geluid maakt (ook de passagiers worden verzocht niet te lopen) uit voor, zoals hij dat noemt "the Sound of Silence". Het is nog steeds fantastisch weer en de zon, die al aardig daalt geeft een prachtig licht over de bergen.
Terug in Deep Cove weer een uurtje in de bus en na een uur over het meer, waarbij Ruud en ik nog de enige zijn die buiten op het bovendek zitten, zijn we om 19.45 uur terug bij de auto en kijken we terug op een dag met een Gouden Randje.