Zomerreis 2023 laatste deel

Na een regendag in Västervik wordt het weer echt zomers en we besluiten nog een keer naar Öland te gaan. Het wordt een prachtig tochtje met veel mazzel, want iets ten Z van ons trekken zware onweersbuien langs met veel regen, terwijl wij de hele weg in de zon zeilen.

 Later op de avond, als we lekker voor anker liggen schampt een bui ons, wat even later voor een mooie regenboog zorgt.

Na één dag voor anker gaan we in het haventje liggen. Handig met de fietsen denken we. Als we de fietsen tevoorschijn hebben gehaald gaan we op pad. Erg ver komen we niet. Dit haventje is gemaakt aan een vroegere veerbootpier, die af te sluiten is met een hoog hek. Het blijkt dat de haven gesloten is en het hek is op slot. Goede raad is duur. Over het hek heen is geen optie. Om het hek heen dat helemaal doorloopt tot het water is bijna niet te doen, maar als we willen fietsen zal het wel moeten. Ruud gaat de rotsen en het schrikdraad over. Ik klauter ook over de keien en geef heel voorzichtig de fietsen aan en daarna de tassen. We gaan om het grote hek heen, dat kan nét met droge voeten. Daarna moeten we weer terug over het schrikdraad. Op mijn buik ga ik er onderdoor, waarna Ruud de fietsen eroverheen geeft en hij er ook onderdoor komt. Het klinkt eenvoudig, maar we waren inmiddels drie kwartier verder.

We hebben heerlijk gefietst, langs de kust, maar toen we terug waren moest het hele circus weer terug. Daar kwam bij dat het achter het schrikdraad wemelde van de koeien. Nu ben ik sowieso geen liefhebber van dieren dichtbij, maar koeien vind ik echt hélemaal niks, dus moest Ruud ook eerst nog de koeien wegjagen. Ze waren niet erg onder de indruk van zijn pogingen, maar gingen wel braaf aan de waterkant staan drinken. Met een voorzichtig sprintje kwam ik er levend langs.

De volgende dag zijn we maar gaan wandelen, dat was iets gemakkelijker. Een mooie route naat Lange Erik, de noordelijke vuurtoren.

Inmiddels was er een Duitse boot gekomen met 4 personen aan boord. Die hadden nog maar 15 liter water. Aangezien in deze haven alles was afgesloten hebben wij hun jerrycan maar volgetapt.

Ran in de gesloten haven

Het mooie weer hield nog aan. Een prachtig tochtje naar de overkant, naar "het Hertenplekje". Mijn ouders lagen hier ooit toen er een hert over zwom. Wij hebben geen hert gezien, maar wel erg genoten van het schitterende plekje en vooral van de absolute stilte.

Aanloop kust vanaf Öland

Het Hertenplekje

Op weg naar Västervik

Terug in de baai van Loftahammar

Dat was het dan

En dan de thuisreis per openbaar vervoer. Om 12.30 uur worden we keurig opgehaald door de "taxi" van het Toeristenbureau. Die brengt ons naar Gamleby. Daar nemen we de trein naar Linköping, alwaar we een hotel geboekt hebben. Het Best Western: laten we zeggen dat het schoon was en het ontbijt erg goed.

De volgende dag stappen we om 12.40 uur in de knalgroene Flixbus.

Het is een dubbeldekker en we hebben boven vooraan gereserveerd zodat we mooi uitzicht hebben. Net voor de zon ondergaat rijden we over de "The Bridge" de Oresundbrug van Malmö naar Kopenhagen.

In Kopenhagen hebben we 1,5 uur de tijd om wat te gaan eten. We staan vlakbij het levendige en gezellige centrum waar het wemelt van de eettentjes. Het is beredruk en Ruud staat bijna een kwartier in de rij voor ons eten, terwijl ik angstvallig de bagage in de gaten houdt. Alles begeleid door keiharde muziek. Gelukkig konden we buiten eten en was het eten erg lekker.

Onze bus naar Amsterdam kwam op tijd en net toen we dachten dat alles toch zo mooi voorspoedig verliep ging de bus stuk en reed weer terug naar het station. Of we allemaal maar de bus uit wilden gaan en zoek het maar uit. Precies op dat moment was internet op onze mobiel uit de lucht. Wat nu. Er komt een bus aan die naar Bremen gaat, dus iedereen rennen. De chauffeur moest zich echt dwars voor de ingang gooien, alleen mensen die geboekt hadden mochten mee. Ik weer proberen, gelukkig had ik weer internet. terwijl er nog veel mensen probeerden in te praten op de chauffeur van de bus naar Bremen ging ik snel naar de site van Flixbus en zag dat er 20 minuten later een bus naar Hamburg zou gaan en er waren nog 3 plaatsen beschikbaar. Een Engelsman waar we mee in gesprek geraakt waren kon zelf niet boeken, dat deed zijn vrouw altijd. Dus bood ik aan ook voor hem te boeken. Dan heb je 10 minuten om alles in te vullen. het was wel stress, alles midden op straat, in het donker, in de drukte goed op je spullen letten, gegevens van de Engelsman invoeren enz. Alles lukte en een kwartier later stapten wij als enige van de buspassagiers van de kapotte bus in de volgende bus, pfff wat een opluchting. Aangekomen in Hamburg konden we 2 uur later een bus naar Amsterdam nemen. Daar kwamen gelukkig mijn zus en zwager ons van de bus halen, zodat we niet nog een trein en een bus hoefden te nemen. 6 Uur later dan gepland zaten we thuis in Hoorn. We hebben die nacht 12 uur geslapen!

In de eerste bus deed internet het niet, in de tweedebus deden de stopkontakten het niet en was de wc verstopt. Gelukkig was de laatste bus de beste. Flixbus gaat alle extra gemaakte kosten vergoeden, dat dan weer wel.

Tot zover onze zomerreis. Binnenkort gaan we met de camper op Herfstreis, o.a. om de spullen die we nodig hebben van Ran op te halen.