Na storm Hans bleef het weer een tijdje onstabiel en de wind voornamelijk uit zuidelijke richtingen. Gelukkig hebben we alle tijd en zeilen we wat bezeild is en anders blijven we lekker liggen. Alhoewel ........ opkruisen met deze boot (met keerfok) is ook een feestje, dus zijn er dagen dat we tussen de keien ruim 20 keer overstag gaan om 12 mijl verder te komen. Zo lang als je durft doorzetten, om als je het echt benauwd krijgt overstag te gaan. Dan is het meestal nog 20 m diep, maar kan je wel bijna afstappen.
 |
| Wat worden er toch mooie dingen gemaakt van graniet |
In Arholma liggen we een paar dagen om op goede wind te wachten. We maken 2 wandelingen over het eilandje. Op één van de wandelingen ontmoeten we een vrouw die daar woont en ons het één en ander over het eilandje verteld. Er zijn nog 40 permanente bewoners, maar in de zomer zijn het er honderden. De bewoners gaan altijd met de veerboot naar de vaste wal om te werken, boodschappen te doen e.d., maar in de winter als er ijs ligt (vroeger meer dan nu) gaan ze per helikopter of per sneeuwscooter.
We staan te praten bij een veld met stenen waar namen en data in staan. De vrouw vertelt dat in Zweden mensen niet zelf de as van een overledene mogen uitstrooien. Hier op Arholma is een uitstrooiveld waar de gemeente de as kan uitstrooien als je dat wilt. Er is een apart stukje omringt door stenen (niet op de foto) waar binnen dat gebeurt, maar je weet niet preciés waar. Als het gedaan is krijg je bericht en mag je een herinneringssteen bijleggen in de rij. Weer heel anders dan de herdenkingsbossen in Nederland, maar ook heel mooi. Een hele mooie en rustige plek.
Inmiddels is het seizoen aardig voorbij. Nog een enkele buitenlander op het water en in de weekeinden wat zweden. In Oxelösund liggen we met een Duitser en een Ier, maar de volgende dag nog alleen. De haven moet het nu hebben van de campers, die we nog wel veel zien (maar niet op het water).
 |
| We zijn wel heel welkom |
Maar voor anker liggen blijft toch onze grote voorkeur. Dit soort dingen zie je alleen maar als je voor anker ligt.
 |
| Prachtige kleuren op de rotsen in deze tijd van het jaar |
 |
| Wat een plekkie |
 |
| Een heel ondiep stukje, maar voor de rubberboot geen probleem |
 |
| Omdat het zulk mooi weer is en Ruud wat op de computer moet doen, ga ik om het eiland roeien. Je ziet dan zoveel dingen in detail. De kleuren van de mossen en het graniet, de hei, de verschillende bomen, en RAN natuurlijk voor anker |
 |
| En zonsondergangen zijn zo mooi |
 |
Op deze ankerplaats bij Västervik verbazen we ons altijd over het vermogen van bomen om op de moeilijkste plekken te gaan groeien.
|
 |
| De rots zit ook vol met heide die hier nu volop bloeit. |
In Västervik heeft Björn Ulvaeus van ABBA een gastenhaven en een hotel uit de grond gestampt. Voor één keer zijn we hier gaan liggen. Gemakkelijker om van hieruit op de fiets boodschappen te doen. Anders gaan we altijd vanaf de ankerplaats met de fietsen in de rubberboot naar de wal en dan boodschappen doen, maar we worden wat gemakkelijker (en een dagje ouder, haha).
Wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten