Zomerreis 2023

We zijn in de Kielerfjord en dat is voor ons een mijlpaal. We zagen er eigenlijk wel tegenop om een reis door de Duitse Bocht, die we al tientallen keren gemaakt hebben, met deze boot te gaan maken. De kou en aanhoudende, vaak stevige NO wind hielpen daar ook niet bij. We hebben het rustig aan gedaan, naar wat mogelijk was en wat we zagen zitten en nu zijn we hier, heel tevreden.

We beginnen met wat op het IJsselmeer te zeilen om nog wat aan de boot te wennen. Vooral koffie of lunch maken onderweg is een dingetje (zegt Ruud, want ik word altijd verwend). We liggen heerlijk in Workum, Medemblik en Stavoren, waar we een mooie wandeling maken langs de weilanden waar ze niet maaien ivm de broedende vogels. Als er een klein weergaatje in zicht komt gaan we bij Stavoren naar binnen en via een stop in Leeuwarden, langs het beroemde bruggetje van Bartlehiem, naar Lauwersoog

We zijn uiteraard niet de enige die daar vandaan door de Duitse Bocht willen. De volgende ochtend geeft het weerbericht, dat eerst 5 à 6 kn gaf, opeens 9 à 10 en in de middag 14 kn aan en alles tegen en gloven van 1 meter. Geen idee hoe deze boot dat doet. We spreken af dat we ook gewoon terug mogen als het ons niet bevalt of bij Borkum naar binnen. Bij vertrek om 5.20 uur is er slecht één andere boot die ook vertrekt, de rest blijft lekker op één oor liggen. Het begint goed, we kunnen zeilen op een vlakke waddenzee. Na een uurtje moeten we pal in de wind en gaat het op de motor verder. De Noordzee golven beginnen het Westgat in te lopen en de boot steigert behoorlijk, maakt af en toe flinke klappen, maar doet het prima. Aan weerskanten, vlak naast de vaargeul bruist de branding op de zandbanken. Na een uurtje kunnen we afbuigen en wordt het beter. De golven komen uit NNW, dus niet op de kop en al rollend gaan we verder. Het valt ons mee en we gaan door. Het is wel heel koud, maar we zijn er op gekleed en de zon maakt veel goed. 's Middags trekt de wind inderdaad aan, maar het grootzeil dat als steunzeil gereefd bij staat helpt mee de boot door de golven te krijgen. De stuurautmaat doet het ook heel goed. We zijn tevreden over de boot.

Na het ankergebied bij de Weser gaat Ruud even proberen te slapen. We hebben geen zeekooi en daarvoor in de plaats een luchtbed op de grond. Het is niet riant, maar voor één keer moet het maar. De wind krimt iets en ik ga zeilen. Wat is dat lekker, als die motor uit kan. Een paar uur later gaan we de Elbe op. Ruud is er weer bij, we doen dit samen omdat het inmiddels donker is. Ik zeil, Ruud navigeert en zorgt voor de inwendige mens. Voor Cuxhaven valt de wind weg en motoren we de rest naar de sluis. Om 6.30 uur komen we bij de sluis aan, na 18 uur motor en 8 uur zeilen. Helemaal blij en tevreden. Na 20 km gooien we het anker uit en gaan slapen. Via Gieselau en Budelsdorf nu dus in de Kielerfjord.

Wordt vervolgd