 |
| Kevin and Susan, thank you for your hospitality. If you want to see more pictures click at "Diavoorstelling Zuid Eiland NZ |
dinsdag 28 februari 2012
Hill View
Gisteravond kwamen we opeens deze kleine camping tegen. Deze gastvrije mensen zijn hier 1,5 jaar geleden komen wonen en doen alles zo'n beetje zelf. De camping ligt mooi en rustig en je kan er ontbijten, douchen, eieren kopen en wassen.
Pinguin Paparazzi
Als ware Paparazzi hebben we ons 2 uur verschanst in een gluurhut om uiteindelijk een glimp op te vangen van 2 pinguin jongen en één volwassene, die aan land kwam en direct een zeehond achter zich aan kreeg:
 |
| Meer foto's in de Diavoorstelling Zuid Eiland NZ |
maandag 27 februari 2012
27 februari 2012
We zijn op weg naar de Z-kust en doen het rustig aan. We boffen ontzettend met het weer, want we kwamen mensen tegen die de afgelopen dagen van de W-kust naar de O-kust zijn gereden en alleen maar regen hebben gehad. Wij hebben heerlijk weer. In de loop van de nacht wordt het bewolkt, de ochtend begint dan een beetje grijs, maar iedere dag is het om ongeveer 10 uur al weer prachtig weer en dat blijft zo tot middernacht, zodat we een schitterende sterrenhemel hebben als we naar bed gaan.
We rijden de hele route langs de rivier Clutha, dat is de grootste rivier van Nieuw Zeeland, met een zeer afwisselend, maar altijd mooi, landschap. Er zit ook een dam in met een hele grote energie centrale, die samen met een centrale verderop in de rivier, voor 10% van alle Nieuw Zeelandse energie zorgt.
Er zijn mensen die vragen of we wel terug komen. Ja hoor we komen terug, maar we kunnen ons heel goed voorstellen dat we hier misschien ooit wel eens een jaartje zouden willen rondrijden.
 |
| Deze steiger steekt een eindje het meer in, waardoor we lekker in de wind zitten en geen last hebben van zandvliegen |
We rijden de hele route langs de rivier Clutha, dat is de grootste rivier van Nieuw Zeeland, met een zeer afwisselend, maar altijd mooi, landschap. Er zit ook een dam in met een hele grote energie centrale, die samen met een centrale verderop in de rivier, voor 10% van alle Nieuw Zeelandse energie zorgt.
Er zijn mensen die vragen of we wel terug komen. Ja hoor we komen terug, maar we kunnen ons heel goed voorstellen dat we hier misschien ooit wel eens een jaartje zouden willen rondrijden.
zaterdag 25 februari 2012
Nog één keer Mount Cook
Jullie zullen er misschien wel genoeg van hebben, maar wij nog steeds niet.Vandaag een, voor ons doen, lange wandeling gemaakt (5 uur incl. lunch) door het gletsjerdal.
De gletsjer heeft een hoge Morenenwal gemaakt en daarlangs, en later er bovenop, loopt een pad.
Het traject stijgt ruim 300 meter en loopt af en toe moeilijk omdat je over grote keien moet lopen.
Het was stralend weer en het uitzicht was prachtig, vooral toen we bovenop de wal liepen en de hele gletsjer konden zien.
Morgen gaan we weer verder, dus we zullen jullie niet langer vermoeien met Mount Cook, maar wij nemen met weemoed afscheid.
De gletsjer heeft een hoge Morenenwal gemaakt en daarlangs, en later er bovenop, loopt een pad.
Het traject stijgt ruim 300 meter en loopt af en toe moeilijk omdat je over grote keien moet lopen.
Het was stralend weer en het uitzicht was prachtig, vooral toen we bovenop de wal liepen en de hele gletsjer konden zien.
 |
| Hier zie je echt dat een gletsjer "stroomt", deze met slechts 60 m per jaar |
Morgen gaan we weer verder, dus we zullen jullie niet langer vermoeien met Mount Cook, maar wij nemen met weemoed afscheid.
vrijdag 24 februari 2012
Mount Cook
In de Lonely Planet staat dat slechts weinig mensen Mount Cook (3754 m hoog) zelf zien, omdat hij de meeste tijd in de wolken hangt en zij slechts één dag uittrekken om hem te zien. Wij hebben dan ook een paar dagen uitgetrokken om te proberen hem te zien. Vanochtend, toen we het bericht hiervoor op het blog zette, was de hele berg nog in een regenwolk gehuld. We besloten er toch alvast heen te rijden in de hoop dat het vandaag of morgen helder zou worden. Naar mate we dichterbij kwamen werd het steeds mooier weer en uiteindelijk werd het een GEWELDIGE dag. We zagen de hoogste toppen, zijn naar boven geklommen om de gletsjer te zien, zijn naar het gletsjermeer gelopen, hebben ijs meegnomen voor een koude borrel en hebben een pracht plekje in het dal gevonden (tip van Corri en Willem) voor de nacht.
Helaas kunnen we het met foto's nooit zo mooi laten zien als het in werkelijkheid is, maar we hebben ons best gedaan. Zie de "Diavoorstelling Zuid Eiland NZ"
 |
| De hoogste berg van Nieuw Zeeland, Mount Cook is 3754m hoog |
Helaas kunnen we het met foto's nooit zo mooi laten zien als het in werkelijkheid is, maar we hebben ons best gedaan. Zie de "Diavoorstelling Zuid Eiland NZ"
donderdag 23 februari 2012
Lust u konijn?
Nog 50 km te rijden en dan staan we aan de voet van Mount Cook. De route hierheen is heel bijzonder. Je rijdt door een soort maanlandschap, met in de verte de Zuidelijke Alpen.
Eerst kom je langs Lake Tekapo en vandaar is er een kanaal gemaakt naar Lake Pukaki. Dat is een raar gezicht, de Hoofdvaart in Nieuw Zeeland. Het water uit het kanaal wordt aan het einde gebruikt in een waterkrachtcentrale. In het kanaal ligt een zalmkwekerij, waar we heerlijke gerookte zalm kopen.
Aan het einde van het kanaal, vlak voor het water de pijpleidingen in gaat, staan veel vissers. Je kan per dag een vergunning kopen, om ontsnapte zalmen te vangen.
We hebben twee nachten aan de rand Lake Pukaki gestaan. Een helder blauw meer met de kale bergen aan de overkant.
Als we aankomen staat er al een caravan met Nieuw Zeelanders. We maken een praatje en de man vraagt of we konijn lusten. Ja dus. "Ok, want ik ga zo jagen, dus dan schiet ik er voor jullie ook wel één". Ruud meldt nog dat hij wel vissen kan schoonmaken, maar geen konijnen kan villen, maar dat is geen probleem. Een uur later zien we hem terugkomen met een konijn en dat is voor ons. Ruud kijkt goed hoe het gevild wordt, maar of hij het nu de volgende keer zelf kan?
's Nachts heel veel regen en harde wind en het weerbericht voorspelt de hele dag regen, maar ondanks dat wordt het een mooie dag, alleen aan de overkant van het meer zien we het boven de bergen de hele dag regenen.
We maken een wandeling naar een hoog punt en kunnen het hele meer over kijken (30 km lang) en zien in de verte de gletsjer rivier in het meer stromen, maar Mount Cook blijft in de wolken. Ruud haalt water uit de rivier en omdat we inmiddels helemaal alleen staan nemen we een heerlijk douche m.b.v. de douchezak.
Eerst kom je langs Lake Tekapo en vandaar is er een kanaal gemaakt naar Lake Pukaki. Dat is een raar gezicht, de Hoofdvaart in Nieuw Zeeland. Het water uit het kanaal wordt aan het einde gebruikt in een waterkrachtcentrale. In het kanaal ligt een zalmkwekerij, waar we heerlijke gerookte zalm kopen.
Aan het einde van het kanaal, vlak voor het water de pijpleidingen in gaat, staan veel vissers. Je kan per dag een vergunning kopen, om ontsnapte zalmen te vangen.
We hebben twee nachten aan de rand Lake Pukaki gestaan. Een helder blauw meer met de kale bergen aan de overkant.
 |
| Een pracht plek aan Lake Pukaki |
Als we aankomen staat er al een caravan met Nieuw Zeelanders. We maken een praatje en de man vraagt of we konijn lusten. Ja dus. "Ok, want ik ga zo jagen, dus dan schiet ik er voor jullie ook wel één". Ruud meldt nog dat hij wel vissen kan schoonmaken, maar geen konijnen kan villen, maar dat is geen probleem. Een uur later zien we hem terugkomen met een konijn en dat is voor ons. Ruud kijkt goed hoe het gevild wordt, maar of hij het nu de volgende keer zelf kan?
's Nachts heel veel regen en harde wind en het weerbericht voorspelt de hele dag regen, maar ondanks dat wordt het een mooie dag, alleen aan de overkant van het meer zien we het boven de bergen de hele dag regenen.
We maken een wandeling naar een hoog punt en kunnen het hele meer over kijken (30 km lang) en zien in de verte de gletsjer rivier in het meer stromen, maar Mount Cook blijft in de wolken. Ruud haalt water uit de rivier en omdat we inmiddels helemaal alleen staan nemen we een heerlijk douche m.b.v. de douchezak.
dinsdag 21 februari 2012
22-02-12
We gaan nu richting Mount Cook en de Tasman Gletsjer.
Het kan zijn dat we een paar dagen niets van ons kunnen laten horen, maar daarna zullen we weer laten weten hoe het was.
Lieve groet,
Ruud en Francis
Het kan zijn dat we een paar dagen niets van ons kunnen laten horen, maar daarna zullen we weer laten weten hoe het was.
Lieve groet,
Ruud en Francis
Ashburton
21-02-12
De afgelopen dagen zijn we door een geweldig gebied gereden en gewandeld. Heel anders dan we tot nu toe gezien hebben. De bergen zijn hier stijl en hoog en veel gravel hellingen die voor 50% onbegroeid zijn. De kleuren zijn heel bijzonder en omdat je door een breed dal rijdt is het uitzicht groots.
We hebben aan twee verschillende meren gestaan. Bij de eerste doen we de was met water uit het meer en als die hangt proberen we rond het meer te lopen. Dat gaat niet omdat halverwege de bomen helemaal over het water hangen, maar het is evengoed een mooie wandeling.
De volgende dag gaan we eerst naar Cave Stream, een plek waar een rivier een stuk ondergronds stroomt. De grot is zover uitgesleten dat je er ook doorheen kunt lopen/kruipen, maar dan wel tot je middel in het water. Geen haar op Francis' hoofd die er aan denkt om dit te gaan doen. Van een foto met twee kruipende mensen door een nauwe spleet krijgt Francis al claustrofobie en Ruud staat ook niet te trappelen. Kennelijk is het goed te doen, want er zijn genoeg mensen die er wel in gaan en die komen er allemaal (voor zover wij kunnen zien) aan de andere kant weer uit.
Wij lopen/klauteren wel naar de uitgang en de ingang en zijn er een héél klein stukje ingegaan. Wel mooi.
Aan het tweede meer staan we op de oever (gravel strand) die gewoonlijk onder water staat, maar het waterpeil was erg laag. Ook hier deon we een poging om het meer heen te lopen, maar na iedere landpunt komt er een nieuwe, zodat we niet kunnen overzien hoe ver het uiteindelijk is, dus gaan we op tijd terug.
Het weer is heerlijk. Een lekker windje en bovendien zitten we op ongeveer 800 meter hoogte, zodat het niet te warm is.
Als we dit soort gebieden door gaan hebben we geen internet (ook geen telefoon) ontvangst, dus af en toe moeten jullie wat langer wachten op bericht van ons.
De afgelopen dagen zijn we door een geweldig gebied gereden en gewandeld. Heel anders dan we tot nu toe gezien hebben. De bergen zijn hier stijl en hoog en veel gravel hellingen die voor 50% onbegroeid zijn. De kleuren zijn heel bijzonder en omdat je door een breed dal rijdt is het uitzicht groots.
We hebben aan twee verschillende meren gestaan. Bij de eerste doen we de was met water uit het meer en als die hangt proberen we rond het meer te lopen. Dat gaat niet omdat halverwege de bomen helemaal over het water hangen, maar het is evengoed een mooie wandeling.
De volgende dag gaan we eerst naar Cave Stream, een plek waar een rivier een stuk ondergronds stroomt. De grot is zover uitgesleten dat je er ook doorheen kunt lopen/kruipen, maar dan wel tot je middel in het water. Geen haar op Francis' hoofd die er aan denkt om dit te gaan doen. Van een foto met twee kruipende mensen door een nauwe spleet krijgt Francis al claustrofobie en Ruud staat ook niet te trappelen. Kennelijk is het goed te doen, want er zijn genoeg mensen die er wel in gaan en die komen er allemaal (voor zover wij kunnen zien) aan de andere kant weer uit.
Wij lopen/klauteren wel naar de uitgang en de ingang en zijn er een héél klein stukje ingegaan. Wel mooi.
 |
| Meer foto's op diavoorstelling Zuid Eiland |
Aan het tweede meer staan we op de oever (gravel strand) die gewoonlijk onder water staat, maar het waterpeil was erg laag. Ook hier deon we een poging om het meer heen te lopen, maar na iedere landpunt komt er een nieuwe, zodat we niet kunnen overzien hoe ver het uiteindelijk is, dus gaan we op tijd terug.
Het weer is heerlijk. Een lekker windje en bovendien zitten we op ongeveer 800 meter hoogte, zodat het niet te warm is.
Als we dit soort gebieden door gaan hebben we geen internet (ook geen telefoon) ontvangst, dus af en toe moeten jullie wat langer wachten op bericht van ons.
donderdag 16 februari 2012
Hanmer Springs
15-02-2012
Na één dag regen is het weer opgeklaard, alhoewel we flink mazzel hebben, want hier in Hanmer Spring heeft het een week geregend en is dit weer de eerste mooie dag.
Het werd weer eens tijd voor een bad en dat hebben we dan maar meteen goed gedaan, door 3 uur in thermale baden door te brengen. Het eerste bad is 28 graden en dat loopt op tot 42 graden.
Na één dag regen is het weer opgeklaard, alhoewel we flink mazzel hebben, want hier in Hanmer Spring heeft het een week geregend en is dit weer de eerste mooie dag.
Het werd weer eens tijd voor een bad en dat hebben we dan maar meteen goed gedaan, door 3 uur in thermale baden door te brengen. Het eerste bad is 28 graden en dat loopt op tot 42 graden.
 |
| Er zijn wel 10 verschillnde baden, met verschillende temperaturen en massage stralen |
dinsdag 14 februari 2012
Kaikoura
Gisteren langs de kust van Picton naar Kaikoura gereden. Prachtige route, maar meer verkeer dan ons lief is en ze rijden in onze ogen héél hard, dus we zijn blij dat we hier van die weg af kunnen.
Gistermorgen nog een wandeling door een soort Waddengebied, dat nog zelden onder water komt, gemaakt. Deze keer dus op geheel vlak terrein. Langs de "snelweg" zagen en roken we een zeehondenkolonie.
Vandaag voor het eerst een druilerige dag. We hadden gehoopt hier walvissen te kunnen zien, maar er is nu totaal geen zicht, dus staan we aan het water en ontbijten hier uitgebreid. Vanmiddag zal het weer opklaren en gaan we hier nog even rondkijken, daarna richting de "Alpen". Omdat het mooie routes zijn zullen we twee keer het Zuid Eiland dwars door steken. Van hier (Kaikoura=O-kust) naar Greymouth (W-kust) en dan via Arthur's Pass weer naar de O-kant, richting Christchurch. (Dit voor mensen die op de kaart kijken waar wij zijn, zoals bijv. Ineke).
We zien dat er veel op onze site gekeken wordt, dus dat maakt het heel leuk om hem goed bij te houden.
Lieve groetjes,
Ruud en Francis
Gistermorgen nog een wandeling door een soort Waddengebied, dat nog zelden onder water komt, gemaakt. Deze keer dus op geheel vlak terrein. Langs de "snelweg" zagen en roken we een zeehondenkolonie.
 |
| Vanaf nu gaan de foto's naar Diavoorstelling Zuid Eiland |
Vandaag voor het eerst een druilerige dag. We hadden gehoopt hier walvissen te kunnen zien, maar er is nu totaal geen zicht, dus staan we aan het water en ontbijten hier uitgebreid. Vanmiddag zal het weer opklaren en gaan we hier nog even rondkijken, daarna richting de "Alpen". Omdat het mooie routes zijn zullen we twee keer het Zuid Eiland dwars door steken. Van hier (Kaikoura=O-kust) naar Greymouth (W-kust) en dan via Arthur's Pass weer naar de O-kant, richting Christchurch. (Dit voor mensen die op de kaart kijken waar wij zijn, zoals bijv. Ineke).
We zien dat er veel op onze site gekeken wordt, dus dat maakt het heel leuk om hem goed bij te houden.
Lieve groetjes,
Ruud en Francis
maandag 13 februari 2012
Zuid Eiland
12-02-2012
We zijn nu echt op weg, langs de O-kust, naar Wellington, om over te steken naar het Zuid Eiland. Dat betekent, voor ons doen, veel in de auto zitten, maar we nemen wel de tijd om ontbijt, koffie en lunch op mooie plekje te doen. Voor de lunch hadden we een héél mooi plekje, helemaal voor ons alleen. Je had er wel een 4-wheel-drive voor nodig en gelukkig hebben we die (te leen).
14-02-2012
Bij jullie is het nog 13 februari, maar bij ons is het al 01.00 uur van de nieuwe dag (14/2). Wij zijn zojuist op het Zuid Eiland aangekomen. We hadden de veerboot om 20.45 uur en waren om 00.15 uur aan de overkant. Heel erg rustig op de boot om deze tijd.
Vanaf nu komen de foto's in een nieuw foto album "Zuid Eiland". Het eerste album Nieuw Zeeland blijft ook te bekijken.
We zijn nu echt op weg, langs de O-kust, naar Wellington, om over te steken naar het Zuid Eiland. Dat betekent, voor ons doen, veel in de auto zitten, maar we nemen wel de tijd om ontbijt, koffie en lunch op mooie plekje te doen. Voor de lunch hadden we een héél mooi plekje, helemaal voor ons alleen. Je had er wel een 4-wheel-drive voor nodig en gelukkig hebben we die (te leen).
14-02-2012
Bij jullie is het nog 13 februari, maar bij ons is het al 01.00 uur van de nieuwe dag (14/2). Wij zijn zojuist op het Zuid Eiland aangekomen. We hadden de veerboot om 20.45 uur en waren om 00.15 uur aan de overkant. Heel erg rustig op de boot om deze tijd.
Vanaf nu komen de foto's in een nieuw foto album "Zuid Eiland". Het eerste album Nieuw Zeeland blijft ook te bekijken.
zaterdag 11 februari 2012
Gisborne
11-2-2012
Gisteren heel mooi weer. We reden een mooie route langs de NO kust, waarbij we vele malen stopten, om te genieten van het intens blauwe water van de Pacific dat het zwarte strand op rolt.
Aan het einde van de dag komen we langs een hele mooie plek waar een paar campers staan van de club (New Zealand Motor Caravan Association) NZMCA, waar wij op aanraden van Corri en Willem ook lid van zijn. Deze club geeft een boek uit waar bijna alle plekken in staan waar je kunt overnachten, gratis, voor weinig geld of gewoon campings met alle faciliteiten. Degene waar wij langs rijden is een Low Cost Property, bij een particulier op zijn terrein. Dit keer dus aan The Bay of Plenty, echt heel mooi.
De eigenaar Daniel, een Maori, was vroeger bouwvakker en leeft nu op dit stukje land, waar hij alles in eigen beheer doet. Groente en fruit verbouwen, dieren houden en slachten, van 7 oude auto's één maken, vissen, en dus mini camping houder. 's Avond,s als hij de koe gaat melken, gaat Ruud kijken en een praatje maken. Twee uur later komt Ruud terug, weet alles en heeft een tas vol fruit mee.
De volgende ochtend gaat Daniel vroeg een Grayfish voor ons vangen en levert die gekookt bij ons af. Eén van de andere camper eigenaren komt ons allemaal mooie plekje wijzen en nog een andere komt ons perzikken brengen. Weer worden we getroffen door de vriendelijkheid van de Nieuw Zeelanders.
Vandaag eerst naar een mooie plek waar ook nog 4 MG's (zie foto) stonden. Henk, de broer van Ruud heeft 2 MG's gehad en is jaren lid geweest van de Ned. MG-car Club. Mooi om zo'n zelfde auto hier aan te treffen.
Daarna 200 km in grijs miezerig weer naar Gisborne. Staan nu in de tuin bij de fam. Houthuijzen. Geëmigreerde Nederlanders, maar we spreken onderling Engels.
Gisteren heel mooi weer. We reden een mooie route langs de NO kust, waarbij we vele malen stopten, om te genieten van het intens blauwe water van de Pacific dat het zwarte strand op rolt.
Aan het einde van de dag komen we langs een hele mooie plek waar een paar campers staan van de club (New Zealand Motor Caravan Association) NZMCA, waar wij op aanraden van Corri en Willem ook lid van zijn. Deze club geeft een boek uit waar bijna alle plekken in staan waar je kunt overnachten, gratis, voor weinig geld of gewoon campings met alle faciliteiten. Degene waar wij langs rijden is een Low Cost Property, bij een particulier op zijn terrein. Dit keer dus aan The Bay of Plenty, echt heel mooi.
De eigenaar Daniel, een Maori, was vroeger bouwvakker en leeft nu op dit stukje land, waar hij alles in eigen beheer doet. Groente en fruit verbouwen, dieren houden en slachten, van 7 oude auto's één maken, vissen, en dus mini camping houder. 's Avond,s als hij de koe gaat melken, gaat Ruud kijken en een praatje maken. Twee uur later komt Ruud terug, weet alles en heeft een tas vol fruit mee.
De volgende ochtend gaat Daniel vroeg een Grayfish voor ons vangen en levert die gekookt bij ons af. Eén van de andere camper eigenaren komt ons allemaal mooie plekje wijzen en nog een andere komt ons perzikken brengen. Weer worden we getroffen door de vriendelijkheid van de Nieuw Zeelanders.
Vandaag eerst naar een mooie plek waar ook nog 4 MG's (zie foto) stonden. Henk, de broer van Ruud heeft 2 MG's gehad en is jaren lid geweest van de Ned. MG-car Club. Mooi om zo'n zelfde auto hier aan te treffen.
Daarna 200 km in grijs miezerig weer naar Gisborne. Staan nu in de tuin bij de fam. Houthuijzen. Geëmigreerde Nederlanders, maar we spreken onderling Engels.
donderdag 9 februari 2012
Maori's en geisers
9-2-2012
We zijn vandaag naar Te Puia geweest, dat is een Maori centrum en er zijn geisers. We hebben daar 3,5 uur rondgelopen. Eerst naar een Maori dans/zang voorstelling geweest, wat erg mooi en indrukwekkend was,
daarna een rondleiding gehad. Gezien hoe Maori's hun traditionele "kleding" maken, hun houtsnijwerk e.d. Daarna naar de geisers. Deze hier spuiten 2 à 3 keer per uur. Het was heerlijk weer, we zijn lang blijven kijken en hebben nog rondgelopen langs de thermale bronnen, waar blubber pruttelt.
We zijn vandaag naar Te Puia geweest, dat is een Maori centrum en er zijn geisers. We hebben daar 3,5 uur rondgelopen. Eerst naar een Maori dans/zang voorstelling geweest, wat erg mooi en indrukwekkend was,
daarna een rondleiding gehad. Gezien hoe Maori's hun traditionele "kleding" maken, hun houtsnijwerk e.d. Daarna naar de geisers. Deze hier spuiten 2 à 3 keer per uur. Het was heerlijk weer, we zijn lang blijven kijken en hebben nog rondgelopen langs de thermale bronnen, waar blubber pruttelt.
 |
| Rest v.d. foto's weer te zien op de Diavoorstelling NZ |
dinsdag 7 februari 2012
Hot Water Beach
7-2-2012Vandaag, na een aantal bewolkte dagen, weer een zonnige dag met een heerlijk windje. Het is voor ons héél moeilijk voor te stellen dat Nederland zich opmaakt voor, misschien, een Elfstedentocht.
Wij waren vandaag op Hot Water Beach. Een mooi strand, waar je op één klein stukje bij laag water een kuil kan graven, die zich dan vult met heet bronwater. Op het hele stand geen mens te zien en dan op dat kleine stukje krioelt het ervan. Iedereen aan het graven en daarna erin liggen.
Op dit moment staan we op een heel mooi plekje aan het water (15 km N van Taranga). Er liggen boten aan een boei, er knippert boei, het is net of we voor anker liggen.
We gaan zo proberen nog wat foto's aan de diavoorstelling toe te voegen.
Allemaal sterkte met de kou en veel schaatsplezier voor als je dat gaat doen.
Wij waren vandaag op Hot Water Beach. Een mooi strand, waar je op één klein stukje bij laag water een kuil kan graven, die zich dan vult met heet bronwater. Op het hele stand geen mens te zien en dan op dat kleine stukje krioelt het ervan. Iedereen aan het graven en daarna erin liggen.
 |
| Je kan zoeken, maar wij liggen hier niet tussen |
Op dit moment staan we op een heel mooi plekje aan het water (15 km N van Taranga). Er liggen boten aan een boei, er knippert boei, het is net of we voor anker liggen.
We gaan zo proberen nog wat foto's aan de diavoorstelling toe te voegen.
Allemaal sterkte met de kou en veel schaatsplezier voor als je dat gaat doen.
maandag 6 februari 2012
Coromandel
Het Antarctica "museum" was geen museum maar een belevenis. De hut van Scott op Antarctica was nagebouwd, er werden wat films vertoond van de reis van Scott en die van Shackleton, verder een aquarium met haaien en roggen die gevoerd werden en een flink aantal pinquins. Erg toeristisch, beetje kitch, maar toch ook wel leuk en informatief.
Het is hier een lang weekend vrij voor iedereen dus erg druk. In Auckland werd veel gezeild. Wij zijn door gegaan naar natuurgebied, waar we gisteren een lange wandeling hebben gemaakt, met veel bergje op, bergje af, maar wel mooi.
Nu zijn we op het schiereiland Coromandel, dat tegenover Auckland ligt. De meute is het eiland aan het verlaten, dus veel tegenliggers. Erg vermoeiend rijden voor Ruud, dus we stoppen er zo mee. Morgen verder.
Iedereen sterkte met de kou en voor de schaatsers véél plezier gewenst.
Het is hier een lang weekend vrij voor iedereen dus erg druk. In Auckland werd veel gezeild. Wij zijn door gegaan naar natuurgebied, waar we gisteren een lange wandeling hebben gemaakt, met veel bergje op, bergje af, maar wel mooi.
Nu zijn we op het schiereiland Coromandel, dat tegenover Auckland ligt. De meute is het eiland aan het verlaten, dus veel tegenliggers. Erg vermoeiend rijden voor Ruud, dus we stoppen er zo mee. Morgen verder.
Iedereen sterkte met de kou en voor de schaatsers véél plezier gewenst.
zaterdag 4 februari 2012
Auckland
Het is zaterdag 4 februari en we zijn in Auckland.
Gisteren waren we in Muwikai Beach, waar een Jan van Genten kolonie is. Op de rotsen zijn een paar vlakke delen waar honderden Jan van Genten zich voortplanten. De kleintjes waren er van alle leeftijden. Heel leuk om te zien.
De kust daar is prachtig en de golven zijn er kennelijk goed voor surfers, want die waren er ook veel.
Hoog boven de zee hebben we overnacht bij particulieren op het terrein. Haar voorouders hebben ooit de Terra Nova, het schip waarmee Scott naar Antarctica ging, aan hem verkocht. Hun terrein heet dan ook Terra Nova, wat ook weer de naam is van de boot van Corri en Willem (die verkocht is). Zij zijn hier ook geweest.
Nu op naar het Antarctica museum,
Groetjes,
Ruud en Francis
Gisteren waren we in Muwikai Beach, waar een Jan van Genten kolonie is. Op de rotsen zijn een paar vlakke delen waar honderden Jan van Genten zich voortplanten. De kleintjes waren er van alle leeftijden. Heel leuk om te zien.
 |
| Een Jan van Genten kolonie bij Muriwai Beach (meer foto's bij "Diavoorstelling NZ") |
De kust daar is prachtig en de golven zijn er kennelijk goed voor surfers, want die waren er ook veel.
Hoog boven de zee hebben we overnacht bij particulieren op het terrein. Haar voorouders hebben ooit de Terra Nova, het schip waarmee Scott naar Antarctica ging, aan hem verkocht. Hun terrein heet dan ook Terra Nova, wat ook weer de naam is van de boot van Corri en Willem (die verkocht is). Zij zijn hier ook geweest.
Nu op naar het Antarctica museum,
Groetjes,
Ruud en Francis
woensdag 1 februari 2012
31 Januari 2012
31-01-12
Het meest vreemde voor ons is:
1. dat het januari is, het voelt als zomer en dan denken wij in juli of augustus, dus als je de dan de datum moet noteren is het iedere keer weer vreemd dat het januari is
2. dat de zon hier wel in het oosten opkomt, maar dan via het noorden i.p.v. het zuiden naar het westen gaat
3. dat de maan van links naar rechts groeit, dus het eerste kwartier is hier een halve bol met de rechte kant rechts
Verder voelen we ons hier helemaal thuis. Iedereen is ontzettend aardig en het land is vriendelijk en ontzettend groen.
30 Januari een bijzondere weg, de "Forgotten World Highway", gereden. Erg mooi en af en toe waan je je in het oerwoud.We kwamen fietsers tegen, zwetend berg op, berg af. Toen we pauze hadden hebben we ze thee aangeboden. Het bleken Nederlanders te zijn!
Vandaag een stukje van een beroemde vulkaan, Mount Taranaki (oftewel Mount Egmont) beklommen. Het is hoogseizoen, maar we zijn geen sterveling tegen gekomen. We hadden voor de veiligheid kleren, eten, drinken, telefoon en GPS mee. Gelukkig niet nodig gehad, hoewel het op een gegeven moment wel helemaal dichttrok, maar we konden onze weg terug goed vinden.
Het meest vreemde voor ons is:
1. dat het januari is, het voelt als zomer en dan denken wij in juli of augustus, dus als je de dan de datum moet noteren is het iedere keer weer vreemd dat het januari is
2. dat de zon hier wel in het oosten opkomt, maar dan via het noorden i.p.v. het zuiden naar het westen gaat
3. dat de maan van links naar rechts groeit, dus het eerste kwartier is hier een halve bol met de rechte kant rechts
Verder voelen we ons hier helemaal thuis. Iedereen is ontzettend aardig en het land is vriendelijk en ontzettend groen.
30 Januari een bijzondere weg, de "Forgotten World Highway", gereden. Erg mooi en af en toe waan je je in het oerwoud.We kwamen fietsers tegen, zwetend berg op, berg af. Toen we pauze hadden hebben we ze thee aangeboden. Het bleken Nederlanders te zijn!
Vandaag een stukje van een beroemde vulkaan, Mount Taranaki (oftewel Mount Egmont) beklommen. Het is hoogseizoen, maar we zijn geen sterveling tegen gekomen. We hadden voor de veiligheid kleren, eten, drinken, telefoon en GPS mee. Gelukkig niet nodig gehad, hoewel het op een gegeven moment wel helemaal dichttrok, maar we konden onze weg terug goed vinden.
 |
| Mount Taranaki in de avond zon (meer foto's in Diavoorstelling NZ) |
Abonneren op:
Posts (Atom)