Vaarwel

Het laatste hoofdstuk van de laatste reis is nooit gekomen. We waren terug en kregen direct beiden Corona. Daarna waren we heel druk met de vloerverwarming van de camper, want die lekte weer op andere plekken. We hebben het hele systeem leeggemaakt en verschillende stukken vervangen.

Verder waren we druk met dokters, tandartsen, rijbewijzen, pasjes die verlopen waren enz.

Het laatste nieuws is: 

WE GAAN DIT BLOG SLUITEN

Steeds vaker zette ik ook onze verhalen op Polarsteps en het leuke is dat je daar ook onze positie kan zien. 

Wil je ons volgen op Polarsteps download dan de app, als je die nog niet hebt en zoek ons: 

RuudFrancis HazelhoffPeels

Zeg dat je ons wilt volgen en ik zal je toevoegen.

We hopen jullie daar te zien.

Groetjes:

Ruud en Francis

Herstvakantie deel 4

Sinds het vorige bericht is het weer sterk veranderd, tot zelfs sneeuw aan toe, maar vooral veel regen. Ondans de regen genieten we heel erg van de herfstkleuren.

 

In Västervik staan we vlabij de plak waar we altijd voor anker liggen

De ankerplaats

Je kan hier heerlijk wandelen en de kleuren van de mossen op de rotsen zijn prachtig

Er is een zware Oosterstorm opkomst en voor die tijd willen we in Loftahammar zijn, waar Ran is, daar kunnen we goed uit de wind staan achter één van de gebouwen. In Västervik doen we boodschappen voor een hele week, want in Loftahammar is geen supermarkt meer. 

Ran staat er keurig bij, maar wordt later nog verplaatst naar de verwarmde loods. We moeten er als laatste in, want kennelijk zullen we eind april/begin mei één van de eerste zijn die weer te water willen

We gaan heel dicht tegen de zijkant van het restaurant staan en we hebben inderdaad weinig last van de storm

We halen Ran verder leeg, voor zover nodig. Er waren nog veel kleren en eten aan boord. Na een dag of 5 vertrekken we weer en hopen Ran eind april weer te zien.

We reizen langs de kust nog een stukje naar het noorden. De herfstkleuren maken het rijden over vooral kleinere wegen heel plezierig en zodra het droog is maken we een wandeling.

Ons doel is Mem, het begin van het Götakanaal. We hebben zo camperend en wandelend al heel veel stukken van het kanaal gezien, altijd met ijs en sneeuw, maar nog nooit het begin. We staan op een camperplaats aan het kanaal in Södertalje, om van daaruit naar Mem te wandelen.

en dan is niet die greppel het kanaal hè

Sluis bij Södertalje

We klimmen de 315 treden naar het utzichtpunt

Het is duidelijk binnenkort Halloween

Voor we de wandeling naar Mem kunnen maken moet er eerst geklust worden. De vloerverwarming verliest weer vloeistof. Zat het lek de vorige keer binnen, nu zit het buiten. Er blijkt een stalen bochtje tussen de slangen te zitten dat door geroest is. Lekker slim om pisbakkenstaal buiten te monteren. Bedankt! We maken binnen een verbinding tussen de heengaande en teruggaande leiding en de verwarming kan na bijvullen weer draaien. We kunnen nu niet meer het water verwarmen op de motor, maar dat regelen we wel weer zodra we thuis zijn. 

Tijdens het bijvullen van de CV brak de pedaal van de waterpomp af. Nou hadden we dit wel een beetje verwacht en dus een andere pomp bij ons. Dan maar meteen aan de volgende klus. De pomp is iets anders, dus er waren wat aanpassingen nodig. Na ongeveer ieder een uur met ons hoofd in het keukenkastje te hebben gehangen zat de pomp erin. Toen was de dag wel om.

De volgende dag een prachtige wandeling langs het kanaal naar Mem.

Over twee weken het laatste hoofdstuk

Herfstvakantie 3

Het mooie weer blijft aanhouden en in plaats van op weg naar Loftahammar besluiten we eerst naar Öland te gaan. Van Karlshamn gaan we naar de Kalmarsund waar we eerst naar Kristianopel gaan en daarna overnachten in Bergkvara

Kristianopel

 Via mooie kleine weggetjes komen we in Kalmar en omdat het gaat stormen blijven we daar een nachtje staan

Als de wind wat minder is gaan we de brug over en overnachten in Färjestaden waar we een bezoek brengen aan de "Paradisverkstad" een grote pottenbakkerij. Ze maken daar hele mooie dingen, maar alles in beige en grijs. Ik miste de mooie kleuren die vriendin Fenny vaak gebruikt (voor ons in ieder geval)

We rijden naar Borgholm waar we de nacht doorbrengen op de camperplaats bij het slot, waar we beschut staan voor de harde wind die in de nacht verwacht wordt. De nacht is onrustig door windvlagen en regen, maar ook door twee "Zweedse autootjes". Dat zijn auto's die begrenst zijn in snelheid, herkenbaar aan een grote rode driehoek achterop en waar jongelui vanaf ik meen 16 jaar in mogen rijden zonder rijbewijs. De uitlaten worden vaak bewerkt zodat ze goed veel herrie maken. En dan is kennelijk leuk om vlak langs campers te rijden met de radio op volle sterkte en daar bovenuit nog te schreeuwen. 

De eerste keer dat we dat meemaakten was ik doodsbang, maar inmiddels weten we wel dat ze alleen maar een beetje willen pesten. We stonden gelukkig niet alleen, dan was het toch wel beangstigend geweest.

De volgende ochtend weer stralend weer.

Borgholm Slott

Het was toch een mooi plekje

Een mooie wandeling langs het slot, door het bos naar Borgholm

Het waaide nog steeds wel hard

Borgholm

Omdat er een echte storm aankomt (gelukkig komen ze allemaal 's nachts) vertrekken we naar de Oostkant van het eiland, naar Bödahamn. Het is weekend en we staan met 11 campers. De faciliteiten zijn nog allemaal open en de douches zijn fantastisch. We draaien ook even een wasje en kunnen er weer tegen.

Bödahamn

We stonden behoorlijk goed beschut aan de lijzijde van het eiland, dus goed geslapen en we werden alweer wakker met prachtig weer. De koffie drinken bij het gesloten haventje van Nabbelund. We dachten nog een keer de truck te doen (onder het schrikdraad door en om het hek) om in de haven te gaan kijken naar de werkzaamheden, maar het water is zó hoog dat we niet om het hek heen konden.

We rijden door naar de vuurtoren  Långe Erik, waar we een leuk wandelingetje maken op het eiland.

Al jaren lang een grappige gewoonte om de stenen te stapelen

We rijden nog een mooie weg via Byxelkrok terug naar Borgholm.

De volgende ochtend gaan we vroeg de brug weer over en naar een plekje waar we naar uit kijken om te gaan staan. Dit is de plek waar we altijd voor anker gaan (gingen moet ik nu zeggen) als we in één ruk van Denemarken naar de Kalmarsund zeilen. Na zo'n 36 uur varen gaan we net na de brug voor anker en dan is het feest. Het gevoel van: we zijn er, nu gaat de échte vakantie beginnen. Het varen door de scheren, overal kunnen ankeren, het meestal goede weer, heerlijk.

Zomers staan er ook altijd veel campers, maar inmiddels is het in het hoogseizoen verboden te overnachten, maar nu mag het wel.

Qbus, met hetzelfde uitzicht op de brug als met Ran

Zo met de herfstkleuren en de rust is het een schitterende plek

en je kan hier mooi wandelen

Via de kleine weggetjes rijden we naar Mönsterås, waar we alweer vlakbij onze ankerplaats een mooi plekje vinden. Officieel mag je hier niet overnachten, maar zo buiten het seizoen wordt daar (hopelijk) niet zo opgelet. De overbuurman kijkt wel even maar zegt niets.

Steeds meer herfstkleuren

Een heerlijk rustig plekje

Herfstvakantie 2

 We hebben een goede rustige oversteek van Travemünde naar Trelleborg en de volgende dag rijden we tot Ystad. Met wat darmprobleempjes blijvenven we op de camperplaats, vlak voor Ystad, aan het water staan met zeker nog 8 andere campers. Het seizoen is nog niet over.

De stad laten we maar even voor wat het is en rijden langs de kust. Het landschap wordt steeds mooier. We stoppen bij het kleine havenplaatsje Kåseberga.

Dan door naar Sandhammaren, dat is op de meest Zuidelijke Oosthoek hoek van Zweden. Ik heb uitgerekend dat ik hier 19 keer voorbij gevaren ben, waarvan 13 keer met Ruud. Heel vaak in het donker zagen we de vuurtoren knipperen, maar nooit geweten dat het aan land zó mooi is. Er is geen haven dus we hadden het ook niet kunnen weten.

Vanaf zee gezien, met een goede kijker zou je dit zien

Hij staat in de duinen langs de toegangsweg naar het strand

We maken een lekkere wandeling door de duinen en halen Fish&Chips bij de plaatselijke kiosk. Afgezien van wat vakantiehuisjes in de duinen is er verder niets. Langs de kust hier veel bordjes verboden voor campers, maar hier niet, dus besluiten we hier te overnachten.

De volgende dag vervolgen we met stralend weer onze weg langs de kust en het landschap wordt steeds mooier, we zijn echt verrast. Helaas geen foto's daarvan, want het is niet gemakkelijk om te stoppen op deze weg zonder het verkeer in de weg te staan. Op naar het volgende plaatsje en dat is Skillinge, daar lagen we in 2017.

De zeemeermin (Kopenhagen) is opgestaan

Grappig kenteken

Even verder ligt Simrishamn. Vrijwel alle zeilers die naar de Oostkust van Zweden gaan hebben hier wel een keer gelegen, alleen wij nooit. Wij zeilden meestal in één keer van Denemarken naar de Kalmarsund en op de terugweg bij voorkeur ook. Mijn ouders hebben hier minstens 40 keer gelegen. Ze hielden erg van dit plaatsje.

De laatste toeristische plaats van de dag is Åhus aan de Helge Å . Een wat grotere plaats met een handelshaven en een jachthaven in de rivier. Het is een lieflijk stadje met de meeste huizen in okergeel en Zweeds rood, zoals je veel ziet hier langs de kust

We eindigen deze dag in Sölvesborg, waar we ooit een keer verwaaid hebben gelegen met windkracht 7, aan een fabriekskade, waardoor we in het gangboord met emmertjes en schepjes met zand hadden kunnen spelen.

Rechts de fabriekskade waar we in 2017 met Ran lagen

Vandaag een heerlijke wandeling gemaakt door een natuurgebiedje en daarna een warme lunch. In Zweden heet dat "Dagens", overal in Zweden kan je voor weinig geld een gezonde maaltijd, met soep vooraf, een saladebuffet en koffie met een koekje toe kopen, voor iedereen bereikbaar (ongeveer 10 Euro). We kenden dit gezellige restaurantje nog van de vorige keer.

Restaurant Blåregn

      Vanmiddag doorgereden naar Karlshamn wat niet heel veel indruk maakt

Tot de volgende keer